"Δεν υπάρχει πιο συναρπαστικό ταξίδι από εκείνο της γνωριμίας με τον εαυτό"

Βασιλική Γ. Βενέτη, Post MA - Vasiliki G. Venetis, Post MA

22.6.10

Ψυχογενής Βουλιμία


Στην ομάδα των διαταραχών πρόσληψης τροφής εκτός από τη νευρική ανορεξία, θα συναντήσουμε την ψυχογενής βουλιμία η οποία εν αντιθέσει με την ανορεξία, χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια κατανάλωσης υπερβολικής ποσότητας τροφής. Αν και η ψυχογενής βουλιμία συγκριτικά με την νευρική ανορεξία, πλήττει εξίσου σημαντικά τις γυναίκες, έρευνες έχουν αποδείξει ότι το 10% του συνολικού πληθυσμού που νοσεί από τη συγκεκριμένη διαταραχή αναλογεί σε άντρες αφού μαστίζει κυρίως άτομα που υποβάλλονται σε αυστηρές δίαιτες όπως είναι οι αθλητές, οι χορευτές κα.

Στη ψυχογενή βουλιμία, έχει παρατηρηθεί ότι τα συμπτώματα της διαταραχής καταλήγουν σε σοβαρές σωματικές δυσλειτουργίες όπως είναι η αρρυθμία, το έλκος στομάχου, η νεφρική δυσλειτουργία, η αναιμία και η τριχόπτωση. Επίσης, οι άνθρωποι που υποφέρουν από την ψυχογενή βουλιμία υιοθετούν έναν αρνητικό τρόπο σκέψης ο οποίος εκφράζεται με την ανησυχία και τον φόβο ότι δεν μπορούν να ελέγξουν την κατανάλωση της τροφής καταλήγοντας σε αρνητική εικόνα για τον εαυτό τους. Άρα και σε αυτή την διαταραχή πρόσληψης τροφής, οι άνθρωποι καλούνται να διαχειριστούν θέματα που αφορούν την εξωτερική εμφάνιση και κυρίως την εικόνα του σώματος τους ενώ είναι πιθανό να νιώθουν έντονο άγχος, ντροπή, αγωνία, μοναξιά και φόβο για την αποκάλυψη του θέματος που τους απασχολεί. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι οι άνθρωποι που νοσούν από βουλιμία νιώθουν έντονα καταθλιπτικά συναισθήματα ύστερα από κάθε βουλιμικό επεισόδιο. Κατά συνέπεια είναι συνηθισμένο το φαινόμενο να αποσύρονται από την καθημερινότητα τους οδηγώντας τους εαυτούς τους σε απομόνωση αποφεύγοντας οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα η οποία σχετίζεται κυρίως με γεύματα.


Η κλινική κατάσταση ενός ανθρώπου που υποφέρει από βουλιμία μπορεί να περιγραφεί από τα σύμπτωμα διάγνωσης όπως καθορίζονται στο DSM-IV-TR.

307.51 Ψυχογενής Βουλιμία

Α. Επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας. Ένα επεισόδιο υπερφαγίας χαρακτηρίζεται από αμφότερα τα ακόλουθα:
1. η κατανάλωση σε μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο (π.χ. μέσα σε 2 ώρες), μιας ποσότητας τροφής, η οποία είναι εμφανώς μεγαλύτερα από αυτήν που θα μπορούσαν να καταναλώσουν οι περισσότεροι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου και κάτω από όμοιες περιστάσεις
2. αίσθηση έλλειψης ελέγχου στην κατανάλωση τροφής κατά τη διάρκεια του επεισοδίου (π.χ. ένα αίσθημα του ατόμου ότι δεν μπορεί να σταματήσει να τρώει ή να ελέγξει τι και πόσο τρώει)

Β. Επανειλημμένη απρόσφορη αντισταθμιστική συμπεριφορά προκειμένου να αποτραπεί η αύξηση του βάρους, όπως αυτοπροκαλούμενοι εμετοί’ κακή χρήση καθαρτικών, διουρητικών, υποκλυσμών ή άλλων φαρμάκων’ νηστεία’ ή υπερβολική σωματική άσκηση.

Γ. Τόσο τα επεισόδια υπερφαγίας, όσο και η απρόσφορη αντισταθμιστική συμπεριφορά εμφανίζονται κατά μέσο όρο τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα για ένα διάστημα 3 μηνών.

Δ. Η αυτοαξιολόγηση επηρεάζεται υπέρμετρα από το σχήμα και το βάρος του σώματος.

Ε. Η διαταραχή δεν εμφανίζεται αποκλειστικά κατά τη διάρκεια επεισοδίων Ψυχογενούς Ανορεξίας.

Προσδιορίστε τον τύπο:
Καθαρτικός Τύπος: κατά τη διάρκεια του τρέχοντος επεισοδίου Ψυχογενούς Βουλιμίας, το άτομο καταφεύγει τακτικά σε αυτοπροκαλούμενους εμέτους ή σε κακή χρήση καθαρτικών, διουρητικών ή υποκλυσμών

Μη Καθαρτικός Τύπος: κατά τη διάρκεια του τρέχοντος επεισοδίου Ψυχογενούς Βουλιμίας, το άτομο έχει χρησιμοποιήσει άλλες απρόσφορες, αντισταθμιστικές συμπεριφορές, όπως η νηστεία ή η υπερβολική σωματική άσκηση, αλλά δεν καταφεύγει τακτικά σε αυτοπροκαλούμενους εμέτους ή σε κακή χρήση καθαρτικών, διουρητικών ή υποκλυσμών

Τα Αίτια Εκδήλωσης της Ψυχογενούς Βουλιμίας

Είναι πλέον σαφές ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας εκδήλωσης μιας ψυχικής διαταραχής εξαρτάται από την γενετική προδιάθεση. Δηλαδή, αν κάποιος άνθρωπος στο οικογενειακό σύστημα ασθενεί από μια διαταραχή είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι επόμενες γενιές θα εκδηλώσουν αυτή την ασθένεια. Εξίσου σημαντικό αίτιο θεωρείται το οικογενειακό περιβάλλον. Ειδικά στην ψυχογενή βουλιμία, οι οικογενειακές σχέσεις και πιο συγκεκριμένα οι απορριπτικοί και αδιάφοροι γονείς ενισχύουν την πιθανότητα πυροδότησης της διαταραχής. Επίσης, οι οικονομικοί και πολιτισμικοί παράγοντες, τα κοινωνικά πρότυπα καθώς και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας όπως η τελειοθηρία, η υπερβολική φιλοδοξία, η έντονη εξάρτηση στις ερωτικές σχέσεις είναι αιτίες που επηρεάζουν σημαντικά την εξέλιξη της διαταραχής.


Η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία
Σε πολλές από τις περιπτώσεις της ψυχογενούς βουλιμίας είναι απαραίτητη η συνεργασία με τον ψυχίατρο ο οποίος θα συνταγογραφήσει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή στοχεύοντας στη μείωση της έντασης των συμπτωμάτων.

Στα πλαίσια της γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας της ψυχογενούς βουλιμίας, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον φαύλο κύκλο της διαταραχής. Σύμφωνα λοιπόν με τον Beck, ο άνθρωπος που νοσεί από την βουλιμία νιώθει έντονα αρνητικά συναισθήματα τα οποία οδηγούν στην υπερβολική κατανάλωση τροφής, η κατανάλωση τροφής ενισχύει τα συναισθήματα ενοχής και αναξιότητας τα οποία εκφράζοντας με την καθαρτική συμπεριφορά ενώ, η καθαρτική συμπεριφορά καταλήγει σε αρνητικά συναισθήματα

Ο θεραπευτής αφού ενισχύσει τον θεραπευόμενο ώστε να νιώσει ασφάλεια και εμπιστοσύνη στη θεραπευτική σχέση θα προχωρήσει στην εφαρμογή των γνωσιακών τεχνικών προσπαθώντας να αμφισβητήσει τις αρνητικές σκέψεις του εναλλάσσοντας αυτές με περισσότερο ρεαλιστικές. Ενώ, στο επίπεδο της συμπεριφοράς, θα εκπαιδεύσει τον θεραπευόμενο σε υγιεινούς τρόπους διατροφής και στον έλεγχο του σωματικού βάρους ενισχύοντας τόσο θετικά όσο και αρνητικά το επιθυμητό αποτέλεσμα της θεραπευτικής συνεργασίας.


Βασιλική Βενέτη

Κλινική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

15.6.10

Αναζητώντας τον ιδανικό σύντροφο!

Ένα από τα καυτά ερωτήματα που κατά καιρούς έχει απασχολήσει όλους μας είναι αν τελικά θα καταφέρουμε να βρούμε εκείνο τον άνθρωπο που θα μπορέσει να προσφέρει σε εμάς τις κατάλληλες συναισθηματικές προϋποθέσεις ώστε να μοιραστούμε το υπόλοιπο της ζωής μας. Και ίσως έχει συμβεί να ταλαιπωρηθούμε σε σχέσεις προσπαθώντας να διαμορφώσουμε το ιδανικό περιβάλλον για να εξελιχτεί ομαλά μια νέα γνωριμία πιστεύοντας ότι τελικά βρήκαμε εκείνο που πραγματικά αναζητούσαμε. Αλλά για ακόμα μια φορά θα αποδειχτεί ότι μάταια προσπαθήσαμε αφού πάλι βρεθήκαμε στην επίπονη θέση να αναρωτιόμασταν τι δεν πήγε καλά αφού φαινομενικά όλα ήταν τέλεια!

Δύσκολες οι ερωτικές σχέσεις θα αναλογιστούμε αφού είναι σχεδόν απίθανο να βρούμε τον ιδανικό σύντροφο. Και πολύ σωστά σκεφτόμαστε διότι ουδείς άνθρωπος είναι τέλειος αλλά, σαφώς κάθε ένας από εμάς είναι ξεχωριστός και μοναδικός ως προσωπικότητα με τα ελαττώματα και τα προτερήματα του. Και ίσως είναι τελικά ανώφελο να αναλωνόμαστε σε σκέψεις οι οποίες πλάθουν πεισματικά την εικόνα του ιδανικού εραστή, όμως είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τι ακριβώς αναζητούμε από εκείνον που θεωρούμε ως κατάλληλο συνοδοιπόρο στην ζωή μας.

Οι απόψεις διίστανται αφού κάθε άνθρωπος επιζητεί κάτι διαφορετικό και εκφράζεται μέσα από τις δικές του ανάγκες. Όμως κάπου ανάμεσα στην υποκειμενικότητα, υπάρχουν κάποιες απόψεις οι οποίες είναι κοινές και έτσι θα ακούσουμε να γίνεται λόγος για ειλικρίνεια, σεβασμό, επικοινωνία, εμπιστοσύνη, ατομική ελευθερία, κατανόηση, μοίρασμα ευθυνών, έκφραση συναισθημάτων, αγάπη, έρωτα. Οι πλέον "ιδανικές" συνθήκες ώστε να νιώσουμε ασφαλής, ήρεμοι αλλά και δυνατοί να πιστέψουμε ότι τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο να βρούμε αυτό που ονειρευόμαστε αρκεί να μην ψάχνουμε στα ψηλά... αλλά στα βάθη της ψυχής μας!

Βασιλική Βενέτη
Κλινική Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια

4.6.10

Οι Σεξουαλικές Διαταραχές

Ως σεξουαλικές διαταραχές καθορίζονται οι ψυχικές ασθένειες που επηρεάζουν τη διαδικασία της σεξουαλικής ευχαρίστησης ή/και της επαφής ενώ αναστέλλουν την ομαλή διαδικασία της σεξουαλικής λειτουργίας η οποία εξελίσσεται σε συγκεκριμένες φάσεις. Πιο συγκεκριμένα, αρχικά παρατηρούμε τη φάση της επιθυμίας με βασικό χαρακτηριστικό τις ερωτικές σκέψεις και τις φαντασιώσεις των συντρόφων. Στη δεύτερη φάση, εκείνη της διέγερσης, οι εραστές εμφανίζουν σωματικές αντιδράσεις οι οποίες εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια του σεξουαλικού ερεθισμού ενώ, στη φάση του οργασμού, εκτονώνουν τη σωματική, συναισθηματική και σεξουαλική ένταση τους. Τέλος, στη φάση της αποκατάστασης, οι εραστές καταλήγουν σε κατάσταση σωματικής και ψυχολογικής ηρεμίας με κυρίαρχα συναισθήματα χαλάρωσης και ευφορίας.

Προσπαθώντας να αναζητήσουμε τις αιτίες των σεξουαλικών διαταραχών, στα πλαίσια των βιολογικών παραγόντων, θα συναντήσουμε θέματα ανατομίας όπως το μέγεθος του πέους στους άνδρες και του κόλπου στις γυναίκες καθώς και διάφορες στυτικές δυσλειτουργίες Στα ψυχολογικά αίτια θα παρατηρήσουμε την επίδραση των εμπειριών του ατόμου, την μειωμένη εικόνα του εαυτού και το υπερβολικό άγχος. Ενώ στα κοινωνικά αίτια θα αναφερθούμε στις λανθασμένες πεποιθήσεις αναφορικά με την διαδικασία της ερωτικής λειτουργίας, στην έλλειψη πληροφόρησης, στα λανθασμένα πρότυπα κυρίως για τις γυναίκες και στα προβλήματα που αφορούν τη σχέση του ζευγαριού.


Στα πλαίσια των σεξουαλικών διαταραχών, ο άνθρωπος θα υιοθετήσει ένα δυσλειτουργικό τρόπο σκέψης αναφορικά με την σεξουαλική διαδικασία ο οποίος θα εκφραστεί με λανθασμένες πεποιθήσεις για το σεξ. Οι λανθασμένες πεποιθήσεις θα αυξήσουν το άγχος για την απόδοση στην ερωτική πράξη ενώ, θα οδηγήσουν σε αίσθηση αδυναμίας. Η αδυναμία για την απόδοση θα ενισχύσει τα επίπεδα του άγχους και το άγχος θα καταλήξει στις λανθασμένες πεποιθήσεις για την ερωτική επαφή.


Η θεραπεία των σεξουαλικών διαταραχών στηρίζεται στη θεωρία των Masters & Johnson. Απαραίτητη προϋπόθεση για την διαχείριση των θεμάτων της διαταραχής είναι η συμμετοχή των δύο μελών του ζευγαριού στη θεραπεία. Σε πρώτο επίπεδο, ο ειδικός θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην εδραίωση της θεραπευτικής σχέσης και της συμμαχίας ενώ, θα προχωρήσει άμεσα στην εξήγηση του σκεπτικού της θεραπείας. Αφού, οι σύντροφοι θα έχουν πλέον εξοικειωθεί τόσο με τη θεραπευτική διαδικασία όσο και με τη φύση της σεξουαλικής διαταραχής, ο θεραπευτής θα εφαρμόσει μια σειρά από συμπεριφορικές αλλά και γνωσιακές τεχνικές στοχεύοντας τόσο στη μείωση του άγχους κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής όσο και στην αναγνώριση και τροποποίηση των λανθασμένων πεποιθήσεων για την ερωτική πράξη βελτιώνοντας παράλληλα τα επίπεδα της επικοινωνίας ανάμεσα στους συντρόφους.


Βασιλική Βενέτη

Κλινική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια